نجات‌شناسی در اعتقادنامۀ رسولان
اعتقادنامۀ رسولان در انتهای خود حاوی نکات بسیاری در مورد نجات است. بعضی از مردم تعجب می‌کنند که چرا آنها در پایان اعتقادنامه مطرح شده و البته خود اعتقادنامه علت را واقعا به ما نمی‌گوید. اما، اگر شما هم به آن، آنطور که من نگاه می‌کنم، نگاه کنید، به نظر می‌رسد که اعتقادنامه می‌خواهد تثلیث را تصدیق کند: پدر، پسر، و روح‌القدس. تا اینکه این اطمینان حاصل شود که تجربۀ نجات، از تثلیث نشئت می‌گیرد و نه از هرگونه ساختار و یا سیستم انسانی. تا بدانیم که خدای پدر، خدای پسر و خدای روح‌القدس دلیل دعوت و وعده‌ای هستند که اگر گناهان خود را اعتراف کنیم می‌توانیم نجات بیابیم. بنابراین من فکر می‌کنم بیانات مربوط به نجات در پایان اعتقادنامه آمده تا نشان دهد که میوۀ رابطۀ ما با خدا ریشه در کیستی خدا در تثلیث دارد.
نقل قولی از دکتر استیو هارپر
سه بند آخر اصول ایمانی در اعتقادنامه به جنبه‌هایی از نجات پرداخته و به طور خاص، به آمرزش و بخشایش گناهان، رستاخیز مردگان، و به حیات جاودانی اشاره می‌کنند. در الاهیات منتظم سُنتی، رستاخیز و حیات جاویدان تحت سر فصل آخرت‌شناسی مورد بررسی قرار می‌گیرند که آموزۀ بررسی وقایع مربوط به آخرت است. اما برای ساده‌سازی کار، ما فقط آنها را تحت عنوان نجات مورد بررسی قرار می‌دهیم.
همۀ مسیحیان به آمرزش گناهان از طریق عمل کفارۀ عیسای مسیح اعتقاد دارند. ما اعتقاد داریم که اگر به گناهان‌مان اعتراف کرده و توبه کنیم، خدا ما را به واسطة آن، در جهنم مجازات نمی‌کند. و همانطور که اعتقادنامۀ رسولان خاطرنشان می‌کند، این اعتقاد کلیسا، از روز نخست بوده است. و همة ما می‌دانیم که کتاب‌مقدس چنین تعلیم می‌دهد که همۀ کسانی که بخشیده شده‌اند برکت زندگی ابدی از طریق عیسای مسیح را یافته‌اند. به عنوان مثال، یوحنا 3 : 16-18، ما را با این سخنان تشویق می‌کند:
زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانة خود را داد تا هر که بر او ایمان آورد، هلاک نگردد بلکه حیات جاودانی یابد. زیرا خدا پسر خود را در جهان نفرستاد تا بر جهان داوری کند، بلکه تا به وسیلة او جهان نجات یابد. آنکه به او ایمان آرد، بر او حکم نشود؛ اما هر که ایمان نیاورد الان بر او حکم شده است، به جهت آنکه به اسم پسر یگانة خدا ایمان نیاورده (یوحنا 3: 16-18).
زندگی ابدی به همۀ ایمانداران تعلق دارد. از بعضی جهات، از همان لحظۀ ایمان این زندگی ابدی آغاز می‌شود. و از آنجایی که جان‌های ما صاحب حیات جدیدی می‌‌شوند، دیگر هرگز نخواهند مرد.
اما تصدیق ماهیت حیات جاویدان توسط اعتقادنامه، گاهی موجب شگفتی مسیحیان امروزی می‌شود. به طور خاص، اعتقادنامه در مورد رستاخیز جسم صحبت می‌کند. گاهی اوقات، مسیحیان به اشتباه فکر می‌کنند که اعتقادنامه به قیام عیسی اشاره می‌کند. اما این طور نیست. در متن اعتقادنامه، رستاخیز عیسای مسیح پیش‌تر در این واژگان ذکر شده است: «روز سوم از مردگان قیام کرد». در واقع، این اصل ایمانی دوباره تکرار نمی‌شود. بلکه زمانی که اعتقادنامه راجع به رستاخیز مردگان صحبت می‌کند، به تعلیمی کتاب‌مقدسی اشاره می‌کند مبنی بر این که همۀ مردم در روز داوری قیام خواهند کرد و آنها به سرنوشت ابدی خود خواهند رسید؛ نه چون ارواح بی‌جسم، بلکه به عنوان مخلوقات فیزیکی صاحب جسم، در پیشگاه تخت داوری خواهند ایستاد. این یکی از اصول ایمانی‌ست که همیشه جزو تعلیم کتاب‌مقدس بوده و هزاران سال است که به عنوان اصلی اعتقادی در کلیسا مشخص بوده است.
همانطور که عیسای مسیح در یوحنا 5: 28–29 تعلیم می‌دهد:
زمانی خواهد آمد که همۀ مردگان صدای او را خواهند شنید و از قبرهای خود بیرون خواهند آمد؛ نیکوکاران برای حیات خواهند برخاست و گناهکاران برای محکومیت (یوحنا 5: 28–29، ترجمۀ شریف).
اظهارات اعتقادنامه در مورد نجات به وضوح در کتاب‌مقدس تعلیم داده شده و همواره توسط کلیساهای کتاب‌مقدسی مورد پذیرش قرارگرفته است. با این وجود، بسیاری از مردم امروزی که ادعا می‌کنند پیرو مسیح هستند، این تعالیم ابتدایی و بنیادین را رد می‌کنند. کسانی هستند که انکار می‌کنند خدا ما را در برابر گناهان‌مان پاسخگو می‌داند. اصرار دارند که بخشایش گناهان، امری غیرضروری است. اشخاص بی‌ایمانی در کلیساهای ما هستند که تعلیم می‌دهند: تنها همین زندگی است که وجود دارد، و هر آنچه که به اصطلاح «حیات ابدی» خوانده می‌شود، مربوط به همین زندگی کنونی ما بوده که به زمان و بر روی زمین و در بدن فیزیکی ما محدود می‌شود. بسیاری هستند که به اشتباه بر این باورند که ما به عنوان ارواح بی‌جسم، ابدیت را در آسمان سپری خواهیم کرد. به دلایلی اینچنینی، اصول ایمان در اعتقادنامۀ رسولان، برای کلیسای امروز، به همان اندازه مهم و مرتبط است که در قرون اولیه بوده است.
به طور خلاصه، اعتقادنامۀ رسولان بر آموزه‌های مربوط به خدا، کلیسا و نجات متمرکز شده است. در درس‌های دیگر از این مجموعه، هر یک از این مفاهیم را با عمق بیشتری بررسی خواهیم کرد. اما در حال حاضر، فقط می‌خواهیم مطمئن شویم که تصویر بزرگتری را درک کرده‌ایم: تصویری که بیانگر شماری از آموزه‌های مهم و اساسی است که به طور موثرتری مرزهای مسیحیت را در طول صدها سال تعریف کرده‌اند.
متن اعتقادنامۀ رسولان
من به خدای پدر، قادر مطلق،
خالق آسمان و زمین ایمان دارم.
من ایمان دارم به پسر یگانۀ او، خداوندمان عیسای مسیح،
که از طریق روح‌القدس در مریم باکره لقاح یافت
و تحت حکومت پنتیوس پیلاتوس رنج کشید،
مصلوب شد، جان داد و مدفون شد؛
به عالم اسفل پایین رفت.
روز سوم از مردگان قیام کرد.
به آسمان بالا رفت
و در دست راست خدای پدر قادر مطلق نشست.
او از آنجا خواهد آمد تا مردگان و زندگان را داوری کند.
من به روح‌القدس،
کلیسای جامع مقدس،
مشارکت مقدسین،
آمرزش گناهان،
قیام مردگان
و حیات جاودانی ایمان دارم. آمین.
برگرفته از مجموعه دروس اعتقادنامۀ رسولان
#سازمان خدمات مسیحی هزارۀ سوم
